ခုတေလာညကေအးလာတယ္။လေရာင္ကလည္းလင္းေနတယ္။ငါလည္းနင္႕ကုိလြမ္းေနတယ္။ေလေအးေအးေတြ
သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ျဖတ္သြားတဲ႕အခါဟုိအရင္အိပ္မက္ေတြနႈိးထကခုန္ေနျပန္ေတာ႕တယ္။စုိးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႔ေမွ်ာ္ေနမိ
သလုိဒီဇင္ဘာညေတြကလည္းအခ်ိန္မွန္ေရာက္လာေတာ႔တာပါပဲ။နင္ရဲ႕အျပဳံးေတာ႔မေခၚလာဘူး။ပင္႔သက္မ်ားစြာ
နဲ႔ဒီညေတြကုိငါေက်ာ္ျဖတ္ရဦးမယ္။တစုံတရာကုိေမွ်ာ္လင္႔ရင္းနဲ႔ေပါ႔။ဟုိျမဴမႈန္မႈန္ေတြရဲ႕ေအာက္မွာနင္အရိပ္လား
လုိ႕ငါခဏခဏရူးေၾကာင္မိတယ္။တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ကေလးပဲငါငုိပါရေစ။နွင္းမႈန္ေလးေတြကုိအလြမ္းရဲ႕ခံရ
ခက္တဲ႔အရသာကုိမေပးသိခ်င္ဘူး။နင္သိမလားမေသခ်ာေပမဲ႔အလြမ္းရဲ႕ထုထည္ေတြကေတာ႔ငါ႔အတြက္ၾကီးထြား
ေနတုန္းပါပဲ။နင္အတြက္ျဖစ္သြားတဲ႔နာရီေတြကရွည္ၾကာလုိက္တာ။ဘာလုိလုိနဲ႕ငါ႔နာရီေတြနင္အတြက္ျဖစ္ကုန္ျပီ
လား။ဒဏ္ရာကုိအနာမက်က္ေစတာငါ႔အလြမ္းေတြေလ။သုိသုိသိပ္သိပ္ထားတာေတာင္အျဖဴေရာင္နွင္းမႈန္ေတြနဲ႔
အတူျပိဳဆင္းေနတုန္းပဲ။ဒီလုိညေတြကုိငါမုန္းလုိက္ခ်င္ေပမဲ႔ေနသားက်ေနျပီေလ။ေနာက္ထပ္ေနာက္ထပ္ညေတြ၊
ေနာက္ထပ္ေနာက္ထပ္အလြမ္းေတြနဲ႕ဒီဇင္ဘာညေတြရွိေနဦးမွာပါပဲ။ျဖည္းျဖည္းေလးက်တဲ႕ႏွင္းေတြနဲ႔အတူေဆြး
ေဆြးေလးနင္ကုိလြမ္းပါရေစ။ညကလည္းပုိေအးလာျပီ။လေရာင္ကလည္းလင္းသထက္လင္းေနျပီ။ငါလည္းနင္႔္ကုိ
……………………………………………………………။
“….ဒီဇင္ဘာည…အျဖဴေရာင္ျမဴႏွင္းၾကားမွာ….အတူဆုံေနက်..ဒီလုိအခ်ိန္ေလးေရာက္လာ..ဟုိအရင္က…
အျပာေရာင္အိပ္မက္ေလးကုိ..ျပန္လည္တမ္းတရင္းေၾကကြဲ…..”
***လင္းနစ္ ၏ ဒီဇင္ဘာည သီခ်င္းကုိနားေထာင္ရင္းေရးျဖစ္သြားတာပါ***
ေနညိဳရနံ႔
